مدح و مرثیۀ حضرت زهرا سلام الله علیها
شاعر : مرضیه نعیم امینی
نوع شعر : مدح و مرثیه
وزن شعر : مستفعلن مستفعلن مستفعلن فع
قالب شعر : غزل
درس کرامت پیـش او حـاتـم بـبـیند درس حـیـا و مـادری مـریـم بـبـیـند
إنسیة الحوراست و قطعاً محال است کُـنـه کـمـالـش را بــنـی آدم بـبـیـنـد
تا پای جان پای امـامش ماند زهـرا حـیـدر سپـر دارد همه عـالـم ببـیـند
آن در که پیغمبر از آن بی اذن نگذشت حـالا هـجـوم چـنـد نـامـحـرم ببـیـند
با میخ و آتش داده شد اجـر رسالت بـایـد بـیـاید حـضرت خـاتـم بـبـیـنـد
در کوچه طفلی را تصور کن که ناگه از ضرب سیلی مادرش مبهـم ببیند
دیگر حسن در خواب مادر را همیشه با صورتی نـیلـی و قـدی خـم ببـیند
از غربت کوچه غم گودال پیداست جایی که زینب پیکـری دَرهم ببـیند
بین حرامی ها سر عمامه دعواست حـالا تـصور کن که مـادر هم ببـیند
|